تحقیق معماری مصر و هرم گیزا

معرفی مقاله معماری مصر و هرم گیزا

معماری مصری سرگذشت اسرار و نبوغ معماران این سرزمین باستانی در طول تاریخ بوده است که به خلق شاهکارهای منحصربه فردی منجر شده است.

برای حدود 10 هزار سال، دره نیل جایگاه یکی از بانفوذترین و باشکوه ترین تمدن های عصر خود بود. حتی امروزه هم برخی از آثار به جا مانده از این تمدن کهن همچون اهرام و ابوالهول در زمره مشهورترین و شگفت انگیزترین بناهای تاریخی جهان محسوب می شوند.

مصر گنجینه آثار معماری است که در نوع خود نظیر ندارد. آثار معماری به جا مانده از تمدن مصر باستان با توجه به مصالحی که در ساخت آنها به کار رفته است به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند.

هرم گیزا مصر

طی سالیان درازی که از ساختمان هرم بزرگ گیزا می گذرد، این بنای باشکوه بارها و بارها مورد بازدید بزرگان، زورمندان تاریخ، اعم از خلفا، پادشاهان، فرمانروایان و سرداران قرار گرفته است. در این راستا برخی با صدور فرمان تخریب و نابودی هرم و پاره ای نیز همراه با احساس شگفتی و ستایش بوده است.

یادآوری می شود که علی رغم کوششهای فراوانی که تاریخ نویسان، پژوهشگران و مصرشناسان به عمل اورده اند، پیشینه تمدن و فرهنگ مصر باستان نیز تاکنون روشن نشده است.

بنوآدومایه از سال 1962 تا 1807 میلادی با سمت کنسول فرانسه در مصر اقامت داشت. وی در شمار سیاستمدارانی بود که به تاریخ و معماری مصر باستان و به ویژه اهرام تا بدانجا دل بست، که به دنبال مطالعات پیگیر خود در این راستا به سال 1728 میلادی کتابی نیز به نام تشریح فرهنگ مصر منتشر نمود.

نامبرده شخصاً از درون هرم گیزا بازدید نموده و ضمن بر شمردن آشفتگی و نابسامانی در تالار نیاکان می افزاید، راههای ورود به تالار نیاکان با سنگهای بزرگی مسدود بوده است. به گفته وی تاراج کنندگان برای گشودن راههای ورودی به اتاق فرعون از آب گرم و ماشین آلات ویژه ای استفاده نموده اند. آنان همچنین تابوت فرعون را شکسته و حتی درپوش آن را نیز به یغما برده اند. تاراج گران پس از گشودن کانالهای هواکش به منظور ورود هوای تازه، امکان رد و بدل نمودن مواد غذایی را نیز فراهم نموده اند.

وی در پایان سخنانش این چنین می گوید:

طراحان اولیه هرم به منظور پیشگیری از دستبرد غارتگران، شمار 100 قطعه سنگ به ابعاد 2 متر مکعب و وزنی برابر 6 تن متریک آماده نموده بودند که هنگام نیاز بکار گرفته شوند. ولی از آنجا که تونل ورودی دارای سراشیبی برابر می باشد، امکان جابجائی سنگها بیار بعید به نظر می رسد.

یادآوری می شود که جناب کنسول با دلبستگی فراوان به تاریخ مصر و خوی کاوشگر فرانسوی توانست وادر چاه 50 متری شده و تا ژرفای

40/43 متری نیز پیشرفت نماید. وی بدین گونه توانست چاه را که تا آن تاریخ با شن و ماسه و همچنین گل و لای پوشیده شده بود به روی بازدیدکنندگان بگشاید.