سمینار مواد فرایند ریخته گری با مدل تبخیری

سمینار مواد فرایند ریخته گری با مدل تبخیری

چکیده

برای کاهش هزینه های ریخته گری ، کاهش آلودگی هوا ، محیط و دقت در ریخته گری قطعات پیچیده

، امروزه فرآیند ریخته گری با مدل تبخیری با ماسه بدون چسب بسیار مورد توجه قرار گرفتـه اسـت .در

فرآیند ریخته گری با مدل تبخیری و ماسه خشک بدون چسب ، ابتدا مدل و سیستم راهگاهی از جنس

فوم که معمولا پلی استیرنی می باشد ( اخیرا PMMAو PAC مورد توجه قرار گرفتـه اسـت ) سـاخته

شده و با چسب مخصوص به هم متصل شده و به کمک یک پوشش نسوز مناسب ، پوشش داده میشـود .

این مجموعه درون یک درجه یک تکه ک ه کف آن مقداری ماسه خشک ریخته شده باشـد قـرار گرفتـه و

عمل قالبگیری با اضافه نمودن ماسه و فشرده ساختن آن به کمک ارتعاش انجام می گیرد و قالـب آمـاده

ذوب ریزی می گردد . با ذوب ریزی و جایگزینی مدل توسط مذاب ، فرآیند ریخته گری کامل می گـردد .

نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که دانسـیته فـوم و ضـخامت پوشـش تـاثیر قابـل ملاحظـه ای در

ساختار میکروسکپی قطعات ریختگی در یک دمای ثابت ریخته گری ندارد ، اما با افزایش درجـه حـرارت

ریخته گری ، علاوه براین که فواصل بین دندریتی افزایش می یابد ، میزان مک و حفره های گازی موجود

در قطعات ریختگی نیز افزوده می شود . علاوه بر این آزمایش های متعـدد روی ماسـه تـر و در شـرایط

مساوی و شبیه سازی کامپیوتری مدل حرکت سیال انجام شده است. 

مقدمه

 استفاده از مدلهای فومی از بین رونده برای ساخت قطعات ریخته گری برای اولـین بـار توسـط شـ رویر

در سال 1958 ابداع گردید. مدلها در ابتدا با برشکاری بلوکهـای پلـی اسـتیرن منبسـط

شـــونده تهیـــه شـــده و قالـــب گیـــری بـــا ماســـه چســـب دار انجـــام مـــیشـــد . ایـــن اختـــراع

توسط کمپانی گرونزوی و هارتمان( Grunzweiy & Hartmann ) خریداری و پس از توسـعه

برای تولید صنعتی مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن ایده استفاده از ماسه بدون چسـب توسـط .T

R. Smith در سال 1964 مطرح گردید[1] .

در ساده ترین صورت این فرآیند، مدلهای فومی پس از تهیه با یک دیرگداز پوشش داده می شـوند . سـپس

مدل در داخل یک درجه قرار داده شده و درجه از ماسه بدون چسب پ ر شده و با ایجاد لرزش ، ماسـه در

اطراف مدل متراکم می شود. پس از آن فلز مـذاب بـداخل قالـب ریختـه شـده و جـایگزین مـدل فـومی

 میگردد. این روش ریخته گری و فرآیندهای نزدیک آن بـا نـام هـای مختلفـی شـناخته مـی شـوند نظیـر

 ریختهگری با مدل انبساطی، ریخته گری با مدلهای تبخیرش ونده، فرآیند فوم حـذف شـونده، فرآینـد

 قالب پر، فرآیند کستیرال و فرآیند پلی کست ، فرآیند رپلیکست برای رفع ابهام بدلیل وجـود نامهـای

 مختلف فرآیند، انجمن ریخته گری آمریکا نام ریخته گری با مدل انبسـاطی (EPC) را بعنـوان نـام ایـن

فرآیند برگزید[2] .